تبصره 3 ماده 147 قانون مالیات‌های مستقیم
تحلیل تبصره 3 ماده 147 قانون مالیات‌های مستقیم: تأکید بر پرداخت‌های بانکی
تبصره 3 ماده 147 به موضوع نحوه پرداخت هزینه‌ها و تأیید آنها به عنوان هزینه قابل قبول مالیاتی می‌پردازد. این تبصره به منظور شفافیت بیشتر در تراکنش‌های مالی و جلوگیری از فرار مالیاتی وضع شده است.
مفهوم اصلی تبصره:
این تبصره بیان می‌کند که برای پذیرش هزینه‌هایی که از مبلغ 50 میلیون ریال بیشتر باشد، به عنوان هزینه قابل قبول مالیاتی، باید پرداخت این هزینه‌ها از طریق سامانه بانکی صورت گرفته باشد. مگر آنکه این هزینه‌ها به صورت تهاتر پرداخت شده باشد، که در این صورت شرایط دیگری برای پذیرش آنها وجود دارد.
اهداف تبصره:
- شفافیت مالی: با الزام به پرداخت از طریق سامانه بانکی، ردیابی و کنترل تراکنش‌های مالی آسان‌تر می‌شود و امکان تقلب و فرار مالیاتی کاهش می‌یابد.
- کاهش پرداخت‌های نقدی: تشویق به استفاده از روش‌های غیرنقدی برای پرداخت‌ها، به کنترل نقدینگی و کاهش اقتصاد زیرزمینی کمک می‌کند.
- تسهیل نظارت مالیاتی: با وجود سوابق بانکی، سازمان امور مالیاتی می‌تواند به راحتی هزینه‌های اعلام شده توسط مودیان را بررسی و تأیید کند.
شرایط پذیرش هزینه‌ها بر اساس تبصره 3:
- مبلغ هزینه: هزینه باید بیش از 50 میلیون ریال باشد.
- نحوه پرداخت: پرداخت باید از طریق سامانه بانکی صورت گیرد.
- استثنا: هزینه‌هایی که به صورت تهاتر پرداخت می‌شوند، از این قاعده مستثنی هستند.
موارد قابل توجه:
- اهمیت مستندسازی: علاوه بر پرداخت از طریق سامانه بانکی، ارائه اسناد و مدارک معتبر همچنان الزامی است.
- تغییرات احتمالی در حد نصاب: حد نصاب 50 میلیون ریال ممکن است در آینده تغییر کند. بنابراین، برای اطلاع از آخرین تغییرات، بهتر است به قوانین و مقررات مالیاتی مراجعه شود.
- تأثیر بر کسب‌وکارهای کوچک: این تبصره ممکن است برای کسب‌وکارهای کوچک که حجم معاملات آنها کمتر است، چالش‌هایی ایجاد کند.
نتیجه‌گیری:
تبصره 3 ماده 147، یک گام مهم در جهت شفاف‌سازی معاملات مالی و مبارزه با فرار مالیاتی است. این تبصره با الزام به پرداخت هزینه‌های بالای 50 میلیون ریال از طریق سامانه بانکی، کنترل بیشتری بر تراکنش‌های مالی اعمال می‌کند.
دیدگاهتان را بنویسید